Bij het opbaren van een overledene denken veel mensen nog aan een koelinstallatie. Maar inmiddels is er een veel stillere
en warmere manier om iemand op te baren: thanatopraxie, ook wel lichte balseming genoemd.
Met deze methode blijft het lichaam enkele dagen goed zichtbaar en toonbaar, zonder dat koeling nodig is.
Er wordt een conserverende vloeistof ingebracht, een beetje te vergelijken met een soort milde spoeling van het lichaam,
zoals bij een nierdialyse. Hierdoor worden verkleuringen verminderd (zoals aan lippen, nagels of oren), en ontstaat er geen geur.
Het lichaam voelt niet ijskoud aan en er zijn geen koelingsgeluiden of zichtbare apparatuur nodig.
Dat maakt het afscheid vaak zachter en natuurlijker, zeker voor jonge kinderen of voor wie een overlijden al confronterend genoeg is.
Thanatopraxie kan in vrijwel alle situaties toegepast worden, ook gewoon thuis. We raden het vooral aan:
-
bij jonge mensen (en jonge ouders) waarbij het afscheid extra invoelbaar is
-
bij ziektebeelden waarbij het lichaam snel verandert na overlijden, zoals bij sommige vormen van kanker
We zien in de praktijk dat deze manier van opbaren écht verschil maakt.
Zo begeleidden we onlangs twee jonge kinderen bij het afscheid van hun moeder. Ze lag opgebaard in haar eigen bed,
in de kamer waar ze ook ziek was geweest. Omdat ze gebalsemd was, hoefde er geen koelplaat of installatie gebruikt te worden.
Het voelde vertrouwd. De kinderen konden haar hand vasthouden, haar haren strelen, en af en toe even bij haar op bed zitten.
Later legden we haar samen in de kist. De kinderen mochten helpen en versierden de kist met tekeningen en schilderingen.
Een dag later werd de kist gesloten. Weer een dag later brachten we haar samen naar haar laatste rustplaats.
Door de tijd te nemen, geen haast te hebben en het afscheid stap voor stap te laten verlopen, werd het niet zwaarder, maar
juist beter te dragen. Thanatopraxie was daarin een stille kracht op de achtergrond, die zorgde voor rust, warmte en waardigheid.