Kinderen begeleiden
Kinderen en afscheid
“Oma, als u dood bent en we gaan u begraven, mag ik dan mijn prinsessenjurk aan?”
Een oprechte vraag van een kind, die op dat moment misschien even ongemakkelijk voelde, maar tegelijkertijd het gesprek opende over de wensen van oma en het naderende afscheid.
Kinderen zijn onbevangen, eerlijk en tegelijkertijd ook kwetsbaar. Maar wat kunnen we veel van ze leren, juist op momenten van afscheid. Ze accepteren vaak sneller wat er gebeurt, denken niet verder dan de antwoorden die ze krijgen en laten hun emoties openlijk zien. Toch rouwen kinderen ook op hun eigen manier. Het is zo belangrijk dat we juist oog voor hen hebben,
vóór, tijdens en na de uitvaart.
Wij vinden het dan ook waardevol om kinderen actief te betrekken bij het afscheid. Er zijn talloze manieren waarop dat kan: een tekening maken, een verhaaltje voorlezen, een knuffel meegeven in de kist, een kaarsje aansteken of een liedje uitkiezen. De één wil praten, de ander stil zijn, een derde alleen maar even vasthouden. Wat telt, is oprechte aandacht en ruimte
voor hun beleving.
Simone is gespecialiseerd in Kinderen en Rouw en geeft hier specialisaties in aan andere uitvaartondernemers, leerkrachten, verpleegkundigen en rouwcoaches in. Al ons personeel heeft deze opleiding gevolgd en heeft inmiddels ruime ervaring met het begeleiden van kinderen. Meer weten over deze opleiding/specialisatie klik hier.
Ook schreef zij diverse kinderboeken over rouw en het boek Doodeenvoudig. Hoe neem je een kind aan de hand tijdens rouw en verlies. Meer weten? klik dan hier.
Troostknuffel en – koffer
Zo krijgen kinderen allereerst een troostknuffel van ons. Daarnaast is er tijdens de dagen tot aan de uitvaart een troostkoffer beschikbaar. In deze koffer zitten diverse (voor)leesboekjes die op een kindvriendelijke manier vertellen over afscheid en overlijden. Ook bevat de koffer kleurplaten, stiften, pennen en knutselmateriaal.
Zo kunnen kinderen op hun eigen manier, spelenderwijs, bezig zijn met het afscheid.
Onze eigen serie voorlees- en kleurboekjes
Eind 2017 brachten we ons eerste eigen voorlees- en kleurboekje uit. We wilden al langer een verhaal maken waarin we op een begrijpelijke manier uitleg geven aan kinderen over wat er gebeurt als iemand overlijdt.
Inmiddels is er een serie aan boekjes, met bijpassende producten, zoals een troostknuffel, hartjeslampje of zelfs een kinderliedje met de titel "In de hemel is geen klok".
Inmiddels worden deze boekjes door veel scholen, uitvaartbedrijven en instanties gebruikt om kinderen te begeleiden in rouw en verlies.
Zo ontstond Uitgeverij Beijer, waar al deze boekjes ook in de webshop verkrijgbaar zijn.
Als iemand overleden is (algemene versie)
Een kleur-, doe- en (voor)leesboekje. In deze algemene versie wordt alles benoemd; van het opbaren tot aan de begrafenis en/of crematie.
Als iemand overleden is
(christelijke versie alleen begraven)
Een kleur-, doe- en (voor)leesboekje wat stap voor stap behandeld wat er gebeurt als iemand is overleden.
Als je dood gaat, verhuis je
(algemene versie over de sterren)
Prentenboek met uitleg over wat doodgaan nu eigenlijk precies is
Als je dood gaat, verhuis je
(christelijke versie over de hemel)
Prentenboek met uitleg over wat doodgaan nu eigenlijk precies is
Bij de sterren is geen klok
(algemene versie)
Een mooi verhaal dat gaat over een meisje, genaamd Esmee waarvan haar oma gaat overlijden in een Hospice. Esmee maakt zich zorgen… “als oma dood gaat, is oma dan helemaal alleen”? Een prentenboek dat uitleg geeft aan kinderen over vragen rondom de dood.
Bij de sterren is geen klok
(christelijke versie)
Een mooi verhaal dat gaat over een meisje, genaamd Esmee waarvan haar oma gaat overlijden in een Hospice. Esmee maakt zich zorgen… “als oma dood gaat, is oma dan helemaal alleen”? Een prentenboek dat uitleg geeft aan kinderen over vragen rondom de dood.
Het is zo koud en zo donker
Een verwerkingsboekje met uitleg over suïcide voor kinderen. Met dit boekje helpen we kinderen en hun ouder(s)/ verzorgers in het verwerkingsproces rondom dit moeilijke onderwerp.
Dood is niet hetzelfde als slapen
Een begrijpelijk voorleesboek dat kinderen uitleg geeft over de vraag “slaapt opa nou?” “Dood is niet hetzelfde als slapen” Als iemand dood is dan lijkt het voor ons alsof iemand slaapt, maar dat is echt niet zo. In dit boek wordt met verschillende voorbeelden uitgelegd dat dood niet hetzelfde is als slapen om angst bij kinderen hiervoor weg te nemen.
De kist
Kinderen zijn vaak nieuwsgierig naar de kist. Ze vinden het bijzonder en willen soms graag helpen om deze naar binnen of buiten
te rijden. Wanneer ze de kist voor het eerst zien, nemen we samen rustig de tijd om ook de binnenkant te bekijken. Het zachte kussentje, het dekentje. Zo zien ze dat het niet eng is, maar juist zacht en verzorgd.
Soms wordt de kist aan de buitenkant beschilderd door (klein)kinderen. Ze zetten hun handjes erop, tekenen iets persoonlijks of drukken er kusjes op met lippenstift. Grotere kinderen schrijven soms een mooie tekst. We hebben hiervoor allerlei materialen beschikbaar.
Ook als er juist gekozen wordt voor een sobere uitstraling, is er ruimte voor betekenisvolle toevoegingen. Zo kunnen kinderen op de binnenkant iets schrijven of tekenen, iets wat niemand ziet, maar wat er wél is. Of ze leggen een tekening of een dierbaar voorwerp mee in de kist. Alles op hun eigen manier, in hun eigen tempo.
Pubers
Pubers vallen bij het regelen van een uitvaart vaak een beetje tussen wal en schip. Ze trekken zich in hun verdriet terugen wij hebben soms de neiging om hen daardoor te vergeten. Ze vragen geen aandacht zoals jonge kinderen dat doen, en worden vaak niet betrokken bij gesprekken van volwassenen – niet uit onwil, maar omdat we hen willen beschermen tegen verdriet.
Toch is het juist belangrijk om ook hun stem te horen. Dat ze zich gezien voelen, dat hun ideeën meetellen en dat ze mogen rouwen
op hun eigen manier. We merken dat pubers graag meedenken over muziek die past bij hun overleden dierbare. Soms maken ze een mooie presentatie met foto’s voor tijdens de dienst, gewoon omdat ze daar goed in zijn. Of ze schrijven een tekst die wij eventueel voorlezen als dat te spannend is. En vaak willen ze ook helpen met het dragen van de kist.
We zoeken altijd samen naar manieren die passen bij ieder gezinslid, dus ook bij de pubers. Zodat ook zij op hun eigen manier vorm kunnen geven aan het afscheid.